Archief 2016
Something inside so strong…….
Onlangs was ik in het Cobra-museum in Amstelveen en zag het werk van Pierre Alechinsky. Wat mij het meeste raakte waren zijn tekeningen met ‘rubbings’ (wrijfdrukken); kwetsbare oases in een schreeuwerige omgeving. De tentoonstelling is nog te zien t/m 8 januari 2017.
Beluister Something inside so strong van Labi Siffre
Haiku
Kijk, betekening
in de stenen vloeren van
Rotterdam Centraal
Haiku
dubbele luchten
groen uiteraard, te vinden
in een uiterwaard
Haiku
Zij herkauwt rustig
want wie dagdroomt heeft nachtrust
zo waar als een koe
Fijne vakantie en tot september!
Mag het nog? Passie? Het woord wordt zo te onpas gebruikt dat ik het liever zou mijden. Maar in dit geval, violiste Janine Jansen, gehoord in haar laatste eigen Kamermuziekfestival is het woord PASSIE het absoluut juiste woord om haar spel te omschrijven. Passie: bevlogen en gedreven, gecombineerd met muzikaal plezier en avontuur. Passie was er ook op de heerlijk feestelijke diploma-uitreiking van Vink, met bevlogen docenten en persoonlijke praatjes, gedichten en liedjes voor alle leerlingen. En Passie, bevlogen- en betrokkenheid ervaart mijn Nico, die met pensioen ‘moet’, maar nog niet wil en voor wie een hele campagne gevoerd is om hem te behouden voor de Hogeschool Utrecht. De passie-bloem bloeit in volle glorie in mijn tuin. Een passie-volle week toegewenst.
Goodbye my lover.
Goodbye my friend.
You have been the one.
You have been the one for me.
Beluister song: James Blunt
‘Taliban verdienen goud geld aan ‘conflictsteen’ lapis lazuli’ las ik in de krant. Lapis lazuli, alleen de naam spreekt al tot de verbeelding (azuurblauwe steen). De grondstof voor de meest prachtige kleur in de schilderkunst: ultramarijn (van over zee). Exclusief gereserveerd in Renaissance-schilderkunst voor het schilderen van de kleding van Maria. Want: duurder dan goud. Een ‘hemelse’ steen met spirituele en geneeskrachtige eigenschappen. Eeuwen oud: verwerkt bijvoorbeeld in het dodenmasker van Toetanchamon. De blauwe moskee van Herat in Afghanistan dankt haar naam aan de uitbundige toepassing van lapis lazuli in de decoratie. De belangrijkste en van oudsher enige lapis-lazulimijnen liggen in het noord-oosten van Afghanistan. Sinds krijgsheren en de Taliban zich met de handel in dit edelsteen zijn gaan bemoeien is het gebied het toneel geworden van een steeds gewelddadiger opstand. Nu: de belangrijkste inkomstenbron voor de Taliban. Traditioneel stond de steen voor waarheid en vriendschap, nu wordt deze geassocieerd met corruptie en conflict.
foto boven: In een werkplaats in Kabul wordt lapis lazuli gepolijst
foto onder links: detail van de blauwe moskee in Herat
foto onder rechts: detail van het schilderij de Annunciatie van Jan van Eyck (ca. 1435)
Lees ook het spannende verhaal van Victoria Finlay in haar boek KLEUR over haar bezoek (als eerste vrouw ter wereld) aan de lapis-lazulimijnen in Afghanistan.
Voor het eerst van mijn leven kocht ik een Nederlandse vlag. Niet uit nationalistische gevoelens, integendeel, maar om deze hopelijk donderdag a.s. (met tas) uit te kunnen hangen als Vink hoort dat ze geslaagd is voor haar eindexamen!
foto: genomen in mijn achtertuin
Dochter Vink zit op Kos en stuurt prachtige foto’s van de zee. Ik verlang naar de zee, maar doe het nog even met vormassociaties in de buurt. Van schelpen bijvoorbeeld. Ze brengen de zee zo tastbaar dichtbij.
In een idyllische omgeving in Friesland, even ten noorden van Leeuwarden ligt het dorpje Cornjum. Je kunt er fantastisch kamperen op de terp, in een landhuistuin, bij de kerk. De Dokkumer Ee en het beroemde elfstedenbruggetje bij Bartlehiem op fietsafstand. Rust en stilte alom.
Maar dan……
Een enorme herrie, zo geweldvol dat het je knock-out tegen de grond slaat, verstoord de idylle. Cornjum blijkt pal naast de stijg- en landingsbaan van de vliegbasis Leeuwarden te liggen. De F-16’s scheren er over je hoofd, s’ochtends stijgen ze op, s’middags landen ze.
Eind vorige eeuw nam de Nederlandse regering het omstreden besluit mee te werken aan het Amerikaanse programma voor de ontwikkeling van nieuwe gevechtsvliegtuigen: Joint Strike Fighter. Ter vervanging van de F-16’s. Inmiddels is de levering van de toestellen vele jaren vertraagd en zijn de kosten de pan uitgerezen. Afgelopen week kwamen twee testtoestellen (eindelijk) aan op de vliegbasis. Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat de JSF’s 4x zoveel geluid produceren als de F-16’s.
Dat overleef je niet in Cornjum……
IK NEEM JE MEE
ik neem je mee, ik neem je mee op reis
ik neem je mee, naar Rome of Parijs
ik lijk misschien wel cool doordat je weet wat ik nu voel
jij klinkt als muziek dus laat je zien wat ik bedoel
ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
ik neem je mee ee-eh-eh-eeee
ik neem je mee ee-eh-eh-eh-eeee
Vandaag wordt in Rotterdam een giga-trap geopend naar het dak van het Groot Handelsgebouw, pal naast het Centraal Station. Op bovenstaande foto een artist-impression van het geheel. Prachtig hè, die lijnen! Tegenbeweging, spiegeling, de band van Möbius met de oneindig doorgaande beweging (8-en draaien, het oneindigheidsteken) en het ‘strikje’ (van René Daniëls). Vormen die al eeuwenlang toegepast worden in beeld om iets spannends te creëren. De trap is geplaatst om letterlijk een blik te kunnen werpen op 75 jaar opbouw van Rotterdam, waar (na het bombardement van 14 mei 1940) in 1941 mee begonnen is. Vanaf het dak heb je natuurlijk een schitterend uitzicht op stad, rivier en omgeving. De trap wordt na 11 juni weer afgebroken, dus op korte termijn een retourtje Rotterdam inplannen!
Met de felle zon van de afgelopen dagen is het mooi schaduwen fotograferen. Een hele eigen wereld opent zich als je al het gevormde in schaduw bekijkt. Een heel alfabet, maar ook een volkomen abstracte beeldtaal. Prachtig! Wat een rijkdom om te kunnen en mogen kijken op eigen wijze. En dit te delen!
Prince, His Royal Badness, overleed afgelopen week onverwacht. Eigenzinnig en prachtig artiest! Purple Rain, fantastisch nummer! Kijk en luister. De kleur purper: heraldisch, koninklijk! Alleen koningen, pauzen en bisschoppen dragen purperen mantels. Woensdag a.s. (Koningsdag) draag ik geen oranje, maar purper!
Het blijft leuk: gekke bekken!
Van de Romeinse tronies en karikaturen ver voor Christus, naar face swap nowadays.
Lachen, gieren, brullen om gezichtsuitdrukkingen ‘uit de plooi’.
Een VROLIJKE week toegewenst.
PARTNER GEZOCHT Appelboom in zonnige, groene achtertuin, vriendelijk van karakter, goed gevormd, mooi getopt zoekt in de directe omgeving (Utrecht-oost) een dito partner (en bijentransport) voor bevruchting.
Afgelopen week overleed de Iraaks-Britse architecte Zaha Hadid op 65-jarige leeftijd. De bekendste vrouwelijke architecte van dit moment.The ‘Queen of curves’ werd ze genoemd; de vloeiende lijnen in 1 beweging neergeschreven, zoals in haar tekening en ontwerp te zien is. Lang bestonden haar ontwerpen alleen op papier, maar met de toegenomen technische bouwmogelijkheden en computerberekeningen konden haar spectaculaire ontwerpen uitgevoerd worden. foto: Performing Arts Centre in Abu Dhabi
Nu de boekenweek samenvalt met de periode van de passiemuziek en over beiden veel geschreven wordt is het helemaal prachtig als beide disciplines samenvallen. In een recensie van een boek werd gesproken van een ‘meerstemmige’ bundel. Prachtig! Waarbij ‘meerstemmig’ zowel verwijst naar verschillend toongebruik (een wiskundige, een lyrische, een woedende toon), verschillende manieren van vertellen (in woord en beeld), als een opbouw in lagen (vergelijkbaar met een meerstemmig muziekstuk). Muziek, beeld en tekst komen zo samen. Een mooi voorbeeld hiervan is ook het gedicht Il Pleut (1916) van Guillaume Apollinaire (1880-1918). Ritmische regenstriemen met druppelende woorden (en betekenislagen) van hoog naar laag.
vertaling gedicht: Het regent vrouwenstemmen alsof ze geheel in de herinnering zijn gestorven u, druppeltjes, bent het ook die de wonderlijke ontmoetingen van mijn leven regent en deze samenspannende wolken beginnen te hinniken, laten de wereld van stadsgeluiden horen luister naar de regen, terwijl spijt en minachting een lied van vroeger schreien luister naar het vallen van de ketenen die je weerhouden bij hoog en laag
foto Reuters: Vluchtelingen op weg naar de Grieks-Macedonische grens, maart 2016
detail fresco Vaticaanse musea: Rafaël, Stanza dell’ Incendio del Borgo, ca. 1514 In opdracht van Paus Julius II beschilderde Rafaël diens vertrekken in het Vaticaan ter meerdere eer en glorie van het Paus-dom. Het verhaal ging dat Paus Leo IV de brand in de wijk Borgo in Rome bluste door een kruis te slaan. Geheel in de traditie van de tijd werd een parallel gezocht met de heldenverhalen uit de Griekse mythologie en werd het verhaal van Aeneas gekozen, vluchtend met zijn vader op zijn schouders en zijn vrouw en zoon uit het brandende Troje.
Walvissen op het strand; tekenen aan de wand De foto’s van de onlangs gestrande potvissen op Texel in de wetenschapsbijlage van De Volkskrant afgelopen zaterdag deden mij meteen denken aan de prachtige gravures uit de 16e en 17e eeuw, eveneens van gestrande walvissen. Deze staan afgebeeld in het boek Overvloed en Onbehagen, De Nederlandse cultuur in de Gouden Eeuw van de Engelse historicus Simon Schama. Het collectief verkeerd afslaan door groepen ‘bullen’ (mannetjes-potvissen) op hun tocht van de Noorse wateren naar de Atlantische oceaan is iets wat al eeuwen lang op dezelfde manier gebeurt en wetenschappelijk onderzocht wordt. Maar in de Gouden Eeuw dacht men ook dat de enorme dieren op het strand een teken van overwinning, voorspoed en rijkdom was, net zo goed als een ‘voorspook van swaere rampen’.
Wat zal er nu gebeuren?
Maar meneer Suikerberg, er bestaat behoefte aan nog veel meer nuance-mogelijkheden in communicatie. Ik doe u hierbij enkele suggesties.
De regio’s midden en zuid hebben Krokusvakantie. Noord volgende week. Voor iedereen die even vrij heeft of het kan nemen: fijne dagen toegewenst!
Jheronimus (Jeroen) Bosch, 500 jaar geleden overleden, wordt herdacht met een grote tentoonstelling in ‘zijn’ stad, s’Hertogenbosch. Hij verbeeldde Hemel & Hel en alles wat daar tussenzit op een manier die elk voorstellingsvermogen ver te boven ging. Surrealistisch!
schilderij: Jeroen Bosch detail uit ‘Het laatste oordeel’, 1482
tentoonstelling: http://boschexpo.hetnoordbrabantsmuseum.nl
Het surrealisme: een werkelijkheid (realisme) bovenop (sur) de werkelijkheid. Een hogere dimensie. Met beroemde vertegenwoordigers als Salvador Dali (1904-1989). Maar ook in deze tijd spreekt het surrealisme tot de verbeelding. In Berlijn heeft de Russische ‘surrealistische’ fotograaf Vlad Korneev zijn Surreales Museum für Industrielle Objekte geopend (foto inzet). Je weet niet wat je ziet……..
Ik ben nooit een meeloper geweest, eerder iemand die er tegenin ging. Maar op de ochtenden dat ik hardloop met vele anderen (zaterdag of zondag) heb ik er plezier in een meeloper te zijn. Ik sluit dan achter of naast iemand aan en laat mij een tijdje meevoeren. Heerlijk! Even op sleeptouw genomen worden, het niet zelf hoeven doen, me overgeven aan een ander en volgen. Meebewegen in een ritme en op een manier die niet de mijne is. Maar die ik me even eigen maak. Aanvoel en afkijk. Verfrissend is dat. Na een tijdje bedank ik, laat ik los en ga weer m’n eigen weg. Om te ervaren dat ik anders beweeg. Het is mijn levensfilosofie geworden!
3e donderdag in januari: jaarlijkse GEDICHTENDAG
aansluitend: Poëzieweek, van 28 januari t/m 3 februari 2016
tekst en beeld: INprintart
‘Kunstenaars zijn een ramp. Ze komen te laat, communiceren apart; daar kunnen werkgevers niets mee’. Kop in De Volkskrant bij een artikel over de revival van muurschilderingen in Mexico-stad.
‘Unic wel!’, kop ik. Unic durft met mij in zee te gaan en heeft mij per 1 februari a.s. een baan geboden.
De afgelopen tijd is mij vaak de vraag gesteld hoe ik als beeldend kunstenaar, musicus, docent en (mogelijk-)maker in en buiten het onderwijs op een roosterkamer verzeild ben geraakt. Een logische vraag, met toch ook een logisch antwoord. Onder elk beeld/muziekstuk ligt een structuur, een schema/opbouw. Deze is net zo goed onder een organisatie te leggen. En andersom. Heb je eenmaal dit inzicht, dan is het even zo spannend om een organisatiestructuur, een basisrooster te bouwen als een beeld of compositie. Net zo roerend, hoop ik. En ik moest iets. Unic is de leukste school van Utrecht! Nu mijn dochter de school binnenkort (met een diploma!) gaat verlaten, mijn zoon een andere schoolkeus heeft gemaakt en ik na het 10-jarig bestaan afgelopen jaar ook graag het 25-jarig bestaan mee wil vieren moest ik iets bedenken om niet in een Unic-loos tijdperk te belanden. Dus ik heb mij ingewerkt in roosteren en roosterprogramma’s, op verschillende scholen meegewerkt en de kunst afgekeken. Om op het juiste moment mijn expertise onder de aandacht te brengen. En het is gelukt! Ik ga aan de slag op Unic. Zorgdragen voor een roerende structuur. Ik heb er heel veel zin in.
Afgelopen week ging ‘t/men aan de overkant van de IJSSEL voornamelijk over IJZEL.
…..leidt zo’n robuuste typografische 1 op onze kersverse (historische) scheurkalender tot dromen en spielerei…..